Tijdens het doorkruisen van enkele gemeenschappen van Barbados, kunt u in verschillende buurten de contouren van een klein geschilderd hof op de wegen tegenkomen. Als je geluk hebt, staan groepen mensen om twee spelers te kijken in een snel, verhit spel.
Op het eerste gezicht lijkt het alsof er grastennis wordt gespeeld op de wegen van deze gemeenschappen, maar in een sfeer die nog spannender is. Bij nadere inspectie wordt echter het lokale spel Road Tennis onthuld. Ons eiland is de thuisbasis van het wegtennis, dat voortkwam uit een bescheiden begin toen Lance Bynoe (beschouwd als de vader van het wegtennis) het spel begon in 1930 en de sport begon te ontwikkelen in Barbados.
Road Tennis is ontstaan uit de passie van verarmde gemeenschappen om een sport te spelen die een weerspiegeling is van tennis of tafeltennis. In de beginjaren was gazontennis niet betaalbaar voor de meeste Barbadiërs, en dus creëerden vindingrijke Bajans iets van zichzelf. Tennisbanen werden in gemeenschappen op teer of cement uitgetrokken en wijnstokken of krijt werden gebruikt om de grenzen te markeren. De huid werd van de tennisbal gepeld en rackets werden gemaakt van vierkante stukken triplex. Tegenwoordig is de sport in Barbados geëvolueerd met helderblauwe en groene banen, ronde houten rackets en spelers die strijden om de felbegeerde titel van Road Tennis Champion.
Hoewel het misschien een eenvoudige gemeenschapssport lijkt, is wegtennis in Barbados echt een uithoudingsvermogen, voor lenige mensen en niet voor bangeriken. De lage hurktechniek (vereist om over het 8-inch net te spelen) en het snelle voetenwerk hebben jaren nodig om onder de knie te krijgen, en spelers hebben de neiging om met de jaren beter en beter te worden naarmate hun techniek zich ontwikkelt.
Een boeiende wegtenniswedstrijd is een lust voor het oog en vult de lucht met meer en meer opwinding met het luide gekraak van elke bal. Scoren is eenvoudig - de eerste speler die 21 punten bereikt (met een voorsprong van minimaal twee punten) wint. De eerste speler die serveert, stuitert de bal aan zijn kant van het veld (een vierkant van 10 voet) voordat hij serveert aan de tegenstander die in positie staat. Vanaf daar schudden spelers heen en weer op het veld voor vijf services, om de meeste van 21 punten te behalen.
Het geluid van de bal die heen en weer wordt geslagen, het gekrijs van schoenen op het teer laat zien dat spelers hun spel opvoeren terwijl het warmer wordt. Terwijl ze de confrontatie aangaan, is er gejuich, gebabbel en applaus te horen van fans die de sfeer versterken en een sfeer van intensiteit creëren. Plotseling verandert de lichaamstaal en de zweetdruppels op de gezichten van de spelers nemen toe naarmate het spel vordert, en komen steeds dichter bij het uitroepen van de winnaar die de kroon zal pakken. Met name voor de beste wegtenniskampioen wordt de overwinning nu meer gewaardeerd en prestigieus dan ooit tevoren. Niet alleen voor het opscheppen, maar ook voor forse prijzen.
Vanwege het vrolijke karakter van Barbadians, zoals met veel andere sporten en spellen in Barbados, is het spel in de loop der jaren geëvolueerd om een beetje pauw en plagen met zich mee te brengen, waarbij spelers persona's aannemen om hun tegenstanders te intimideren. Een voorbeeld hiervan zijn de modestatements die spelers maken om hun uitrusting aan te vullen, en de bijnamen die spelers zichzelf geven (Bajan-namen zijn traditioneel creatief en onvergetelijk). Venom, Michael Jackson en Lil' Man zijn aliassen die het overnemen wanneer populaire spelers het veld betreden. Hun namen vertegenwoordigen wie ze zijn als wegtennissers en blijven bij hen, zelfs buiten het veld. Deze spelers met gedenkwaardige bijnamen hebben hun plaats bij de beste op het eiland verdiend. Tiny Jordan, Gill Map Bovell, Limp Richardson en Mighty Gabby behoren tot de eerdere spelers die hun stempel hebben gedrukt. Tegenwoordig hebben de topspelers in het wegtennis ook vaste namen, waaronder Junior White, Deighton Roach, Antoine Daniel en Mark Griffith. Maar wegtennis is niet alleen een sport voor mannen, want vrouwen hebben in de loop der jaren net zo'n sterke service gehad, met name Kim Holder en Sheldene Walrond.
Andere populaire spelers zijn onder meer:
- Deighton Roach, wiens bijdrage aan het wegtennis zo indrukwekkend was dat het leidde tot de oprichting van een wegtennisfaciliteit in zijn naam.
- Junior White, die jarenlang regeerde als de nummer één wegtennisser. Hij vergaarde 51 kampioenschappen - de meeste voor elk individu.
- Mark Griffith, al bijna tien jaar de nummer één speler en de eerste mannelijke speler die een auto won.
- Philip Garner, een kracht achter het creëren van mogelijkheden voor spelers om hun talent in Barbados en daarbuiten te benutten. Zorgen voor de ontwikkeling van de sport in het Caribisch gebied door lokale teams naar landen als St. Lucia, Trinidad en Tobago, St. Vincent en de Grenadines en Cuba te brengen.
De Barbados Road Tennis Association is een van de belangrijkste pioniers die werkt aan het ontwikkelen van spelers van alle leeftijden om de sport onder de knie te krijgen. Toernooien worden jaarlijks georganiseerd, gericht op het ontwikkelen van Junior-spelers om de cultuur van de sport levend te houden. De Professional Road Tennis Association draagt ook bij aan de groei van de sport en blijft zich inzetten voor de uitbreiding van de sport in het Caribisch gebied en ver buiten de grenzen van Barbados. De overkoepelende visie is dat wegtennis een Olympische sport wordt. Verbeterde uitrusting, rackets en meer gebruik van technologie zijn manieren waarop de sport kan worden verbeterd om deze op de internationale rechtbanken op de markt te brengen.
De sport heeft een bolwerk in St. Michael, en buiten de competitie blijft het een ontstresser voor mensen die echt van het spel houden. De kameraadschap en saamhorigheid die het wegtennis met zich meebrengt, zijn zeker een belangrijk onderdeel geweest van de evolutie ervan. "Trash-talk" wordt gebruikt om iemands vertrouwen in zijn/haar capaciteiten boven die van de tegenstander te tonen. Op een koele vrijdagavond of warme zondagmiddag zijn spelers binnen de communities te vinden in een actievolle game met een kleine groep die toekijkt. Personen die spelers willen vangen in de hype van het spel, kunnen een bezoek brengen aan gemeenschappen in St. Michael of de Dover Sports Club in Christ Church.
Als de inheemse sport van Barbados ziet de toekomst er rooskleurig uit voor het wegtennis. Eilanden in het Caribisch gebied hebben de sport opgepikt en internationale erkenning heeft geleid tot blootstelling aan de westerse wereld. Laat tijdens uw verblijf in Barbados de kans, om het houten racket op te pakken en de vaardigheid van het wegtennis te leren, niet aan u voorbij gaan. Ren heen en weer om te concurreren met spelers die je de juiste manier van spelen kunnen laten zien. Wie weet krijg je een eigen bijnaam en herinneringen die een leven lang meegaan!