Barbados, de kleine eilandhaven in het Caribisch gebied, heeft de wereld veel belangrijke en gedenkwaardige geschenken gegeven. De recordbrekende cricketlegende Sir Gary Sobers en Rihanna, internationale muzikant en zakenmagnaat, komen al snel in me op. Er moet echter ook veel lof worden gegeven aan het eiland omdat het leven geeft aan de vloeibare bevrediging die rum wordt genoemd. De geschiedenis van Barbados rum, de rumproductie en de handel, is nauw verweven met de geschiedenis van het Caribische eiland. Om de relatie volledig te begrijpen, gaan we terug in de tijd naar de 17e eeuw toen de Engelsen op het eiland arriveerden.
In 1625 kwam kapitein Powell Barbados tegen tijdens zijn wereldreizen en realiseerde hij zich dat Barbados een waardevolle toevoeging aan het Britse rijk zou zijn. De broer van de kapitein keerde samen met 80 bemanningsleden en 10 slaven terug naar het eiland en claimde het in 1627 in naam van koning James I. Tegenwoordig staat er een monument in Holetown St. James, vlakbij de plek waar de Engelsen landden, ter herdenking de historische gebeurtenis.
Rum geschiedenis
Aanvankelijk geloofden de vroege Engelse kolonisten dat het eiland de ideale omstandigheden had om gewassen zoals tabak en katoen te verbouwen; dit bleek echter niet succesvol. In een voortdurende poging om het eiland Barbados te gebruiken als een agrarisch toevluchtsoord, wendden de Engelsen zich tot hun Nederlandse tegenhangers, die belangrijke vroege ontwikkelingen hadden doorgemaakt in de vermeerdering van suikerriet. Dus in 1637 arriveerden suikerrietplanten op het eiland vanuit de Nederlandse kolonie Brazilië en toen werd erkend dat Barbados en suikerriet een perfecte combinatie waren. De productie van suikerriet werd de focus van het eiland sinds het duidelijk werd dat het bijproduct, suiker, een zeer lucratieve handelswaar was. Met verdere hulp van de Joden met hun windmolentechnologie lag Barbados op koers om een moloch in de suikerriethandel te worden.
Barbados Rum deelde echter niet in de snelle opkomst van populariteit en de economische opbrengsten die kenmerkend waren voor suikerriet. Vóór de suikerhausse was de productie van Barbados-rum op een microscopisch kleine en ongekunstelde schaal. Deze productie was uitsluitend bedoeld voor lokale consumptie onder de planters die het de naam 'Kill-Devil' hadden gegeven. Uit de onheilspellende titel kan men opmaken dat de drank niet zo verfijnd en van de hoge kwaliteit was als nu. diende het doel van snelle dronkenschap, wat leidde tot zijn groeiende populariteit.In de loop van de tijd leidden verbeteringen in verfijning en productie, evenals een toename van de vraag, tot de geboorte van de Barbados-rumindustrie.
Het proces
Het proces om het suikerriet om te zetten in rum van Barbados begint met het oogsten van het suikerriet - een slopend proces, dat vervolgens ook de beruchte slavenhandel aanwakkerde. Het geoogste riet werd vervolgens vermalen met behulp van de windmolentechnologie die door de Joden op het eiland werd geïntroduceerd. Deze methode was bedoeld om het zoete sap te extraheren. Het sap ging vervolgens door een kookproces om suiker te vormen. Het afval of de substantie die achterblijft na het koken is wat bekend staat als melasse - een dikke donkere substantie die het belangrijkste ingrediënt is in het proces van het maken van rum. Het is vermeldenswaard dat op sommige eilanden, vooral die in Frans West-Indië, rum rechtstreeks wordt gemaakt van het suikerrietsap.
In Barbados en de meeste andere rumproducerende landen wordt echter de methode met melasse gebruikt. Water wordt aan de melasse toegevoegd en als je een rondleiding door de Mount Gay-faciliteiten maakt, zul je de eerste en enige waterput vinden die in de 18e eeuw werd gegraven. Dan gebeurt de magie, de suikers in de melasse worden tijdens het fermentatieproces omgezet in alcohol. Het wordt vervolgens gedistilleerd met behulp van methoden die dicht bij de kisten van de eigenaren worden gehouden. Hierna wordt het in eikenhouten vaten geplaatst voor veroudering en distributie.
Vóór het begin van de 18e eeuw was het verhaal van rum losjes gebaseerd op anekdotisch bewijs en folklore. Records plaatsten echter de oprichting van de eerste rumdistilleerderij in het jaar 1703. Het was eigendom van en werd geëxploiteerd door Mount Gay, waardoor het officieel de oudste commerciële rumdistilleerderij ter wereld is. Gedurende de 18e eeuw werd de rumhandel gedomineerd en geperfectioneerd door Barbados. De kunst om het bijproduct, melasse, te nemen en het in het vloeibare goud te veranderen, bleek zeer lucratief te zijn. Mount Gay had zichzelf gevestigd als de leider en de eerste in het commercialiseren van dit proces. Oorspronkelijk genaamd Mount Gilboa, werd de distilleerderij uiteindelijk omgedoopt tot Mount Gay naar Sir John Gay Alleyne, die was ingehuurd om het distillatieproces te beheren en vooruit te helpen naar het volgende tijdperk. Hij was zo succesvol in zijn werk dat de eigenaren het passend vonden dat zijn naam en nalatenschap voortleefden.
Vanaf de 18e eeuw tot nu regeerde Barbados oppermachtig in de rumbusiness. Dat blijkt uit de tavernes aan het water en de rumwinkels op het eiland, waar zeelieden van over de hele wereld kwamen op zoek naar geluk en een lekker drankje. In hotelbars en fine dining restaurants is rum op de lijst van onmisbare drankjes gebleven, of het nu in een cocktail of rechtstreeks uit de fles is. De schatkist met felbegeerde wereldwijde onderscheidingen is een bewijs van de grootsheid van Barbadiaanse rum; gemaakt, ontwikkeld en geperfectioneerd hier in Barbados.
Interessante punten om te bespreken bij een glaasje rum
Er wordt ook gezegd dat de naam 'Rum' hier in Barbados zijn oorsprong vindt. In de tavernes in de stad Bridgetown, de hoofdstad van Barbados, dronken zeelieden te veel van de vloeistof, waardoor het leven een onstuimige, oncontroleerbare uitbundigheid werd. Verder is er ook gesuggereerd dat het woord afkomstig zou kunnen zijn van 'Rumbullion', een drank gemaakt van kokende suikerrietstengels. Interessant is dat de naam rum bekend was en in gebruik was in de 17e eeuw. In 1654 beval het Gerecht van Connecticut de confiscatie van 'alle Barbados-likeuren, gewoonlijk rum genoemd, 'kill devil' en dergelijke. Dit werd gevolgd door een beslissing van het Gerecht van Massachusetts om de verkoop van sterke drank te verbieden. De Barbados Rum had duidelijk een reputatie tot ver buiten de kusten van het kleine eiland en deze verhalen tonen de erfenis van zijn plaats tussen de grootste alcoholische dranken ter wereld.
