Hij staat bekend om zijn soms controversiële teksten, omdat hij lijkt te genieten van het ritselen van de veren van de machten die, in ieder geval, het rimpelen van veren via calypso-muziek een kunstvorm op het eiland is, een mechanisme dat door de meeste zangers wordt beoefend. Door de jaren heen heeft hij het publiek vereerd met flitsende toneelvoorstellingen uitgerust met pyrotechnische displays die zijn ontworpen om menigten te boeien, een mix die nooit faalt. Dit maakt allemaal deel uit van zijn charme, geweldige muziek voorzien van pakkende teksten en beats gecombineerd met een geweldige podiumpresentatie.
Het was in de jaren tachtig dat hij voor het eerst zijn debuut maakte. Al was hij in die tijd geen zanger maar een DJ. Hij begon naam te maken door op verschillende locaties en podia te spelen met zijn neef die destijds ook DJ was 'Lil Rick'. Samen bewogen ze zich over het eiland en deelden ze muziek en hun mic-vaardigheden, waardoor ze een aanhang creëerden. Na een tijdje besloot Peter dat hij het schrijven van muziek eens moest proberen, hij realiseerde zich dat hij behoorlijk capabel was en ontdekte zelfs dat hij er talent voor had. Toen wist hij dat hij een succesvolle muzikant kon worden en niet alleen een DJ. Vanaf die dag was dat precies wat hij was, een muzikant!
In echte Barbadiaanse stijl ging zijn lied 'Rats' over een sociaal probleem, daarom had het een sterke impact op het publiek omdat ze direct konden relateren aan waar hij over zong. Het lied was zo effectief dat het hem in de finale van de Party Monarch Competition 2001 plaatste. Hij werd een verhuizer en een schudder binnen de muziekgemeenschap. Hoewel hij met succes muziek voor zichzelf schreef, vertakt hij zich en begon hij ook voor collega-muzikanten te schrijven. Veel kunstenaars steunden op zijn creatieve genie, sommigen zo beroemd als de 'Koningin van Calypso' zelf Alison Hinds! Hij werkte ook samen met vele artiesten en creëerde composities die volledig uitzonderlijk en uitgebalanceerd waren.
In 2003 was zijn release van "The Pledge" zijn grootste hit. Het was een lied gebaseerd op de kleuren van de Barbadiaanse vlag en promootte nationale trots. Het lied was in de hoofden van veel Barbadiërs geëtst en is een beetje een volkslied geworden. Het is elk jaar in november te horen in de tijd van de onafhankelijkheid van Barbados, dit toont de impact die het nummer had, het heeft nog steeds invloed op generaties Barbados vandaag. Het blauw, geel en zwart voor de vlag is te horen uit de monden van schoolkinderen terwijl ze de teksten brullen tijdens de vieringen van de Onafhankelijkheidsdag. Het had niet alleen een positieve invloed op de samenleving, maar het werd ook zo erkend vanwege zijn positiviteit dat hij in datzelfde jaar de Nation Builder Award ontving!
Hij heeft vele andere nummers gemaakt en uitgevoerd die hem internationale faam hebben bezorgd. Nummers als 'I Need a Woman by my Side' hebben het buiten het eiland goed gedaan, zelfs in de hitlijsten in Canada en de Verenigde Staten. Zijn muziek is ongeëvenaard en zijn ervaring in de muziekindustrie heeft zijn muziek alleen maar beter gemaakt.
Peter 'Ram' Wiggins is een artiest die er niet alleen naar streeft om muziek te maken voor zichzelf en het plezier en de trots van zijn eiland, maar hij streeft er ook naar om muziek te maken waar iedereen van kan genieten, in alle landen van de wereld.